Tο 2007 είχαμε 12 αυτοκτονίες στο στρατό, μερικές απόπειρες και πολλές αλλαγές απο μεριάς υπουργείου, όπως μείωση σκοπιών και παροχολογιά για πιο "ανθρώπινη" θητεία...
Tο 2008 συνεχίσαμε δυστηχώς τη θλιβερή παράδοση με 12 νεκρούς φαντάρους και 4 ακόμη μετανάστες σε ναρκοπέδιο στον Έβρο...
Πηγή φωτογραφίαςΗ Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ισραηλινές δυνάμεις και τις παλαιστινιακές ένοπλες ομάδες να σταματήσουν αμέσως τις έκνομες επιθέσεις που πραγματοποιούν στο πλαίσιο της κλιμάκωσης της βίας, η οποία προκάλεσε τον θάνατο τουλάχιστον 280 Παλαιστινίων και ενός Ισραηλινού αμάχου στις 27 και 28 Δεκεμβρίου.
Πρόκειται για το υψηλότερο επίπεδο θανάτων και τραυματισμών Παλαιστινίων στις τέσσερις δεκαετίες ισραηλινής κατοχής της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας. Δεκάδες άοπλοι άμαχοι, καθώς και αστυνομικοί που δεν μετείχαν άμεσα στις εχθροπραξίες, συγκαταλέγονται ανάμεσα στους Παλαιστινίους θύματα του ισραηλινού βομβαρδισμού στη Λωρίδα της Γάζας.
«Αυτή η δυσανάλογη χρήση βίας από το Ισραήλ δεν είναι σύννομη και διακινδυνεύει να πυροδοτήσει περισσότερη βία σε ολόκληρη την περιοχή», δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία. «Η κλιμάκωση της βίας έρχεται σε μια εποχή που ο άμαχος πληθυσμός ήδη αντιμετωπίζει καθημερινό αγώνα για την επιβίωση λόγω του ισραηλινού αποκλεισμού, που έχει εμποδίσει την είσοδο ακόμη και τροφίμων και φαρμάκων στη Γάζα».
«Η Χαμάς και άλλες παλαιστινιακές ένοπλες ομάδες, από την πλευρά τους, μοιράζονται την ευθύνη για την κλιμάκωση. Οι συνεχείς επιθέσεις τους με ρουκέτες εναντίον πόλεων και χωριών στο νότιο Ισραήλ δεν είναι σύννομες και δεν μπορούν ποτέ να δικαιολογηθούν», δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία.
«Η διεθνής κοινότητα πρέπει να επέμβει χωρίς καθυστέρηση για να διασφαλίσει την προστασία των αμάχων που είναι παγιδευμένοι στη βία και την άρση του αποκλεισμού της Γάζας».
Αυτή η πιο πρόσφατη επέλαση του Ισραήλ ανεβάζει τον αριθμό των Παλαιστινίων που έχουν φονευθεί φέτος από ισραηλινές δυνάμεις σε περίπου 650, τουλάχιστον το ένα τρίτο των οποίων είναι άοπλοι άμαχοι, μεταξύ αυτών 70 παιδιά. Το ίδιο διάστημα, παλαιστινιακές ένοπλες ομάδες έχουν φονεύσει 25 Ισραηλινούς, 16 από τους οποίους άμαχοι, μεταξύ αυτών τέσσερα παιδιά. Τα τελευταία οκτώ χρόνια, η βία μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων έχει στοιχίσει τη ζωή περίπου 5.000 Παλαιστινίων και 1.100 Ισραηλινών. Τα περισσότερα θύματα και στις δύο πλευρές ήταν άοπλοι άμαχοι, μεταξύ των οποίων 900 παιδιά Παλαιστινίων και 120 παιδιά Ισραηλινών.
Τις τελευταίες εβδομάδες οι υπηρεσίες του ΟΗΕ, από την επισιτιστική βοήθεια των οποίων εξαρτώνται το 80% του 1,5 εκατομμυρίου κατοίκων της Γάζας, έχουν διαμαρτυρηθεί επανειλημμένα για την άρνηση των ισραηλινών αρχών να επιτρέψουν την είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα.
Εξ αιτίας του ισραηλινού αποκλεισμού, οι κάτοικοι της Γάζας είδαν ελάχιστη ή καμία βελτίωση της ζωής τους κατά τους πεντέμισι μήνες εκεχειρίας μεταξύ του Ισραήλ, της Χαμάς και άλλων παλαιστινιακών ένοπλων ομάδων ση Γάζα. Η εκεχειρία έληξε στην πράξη όταν έξι Παλαιστίνιοι μαχητές φονεύθηκαν από ισραηλινές δυνάμεις στη Γάζα στις 4 Νοεμβρίου και κύμα παλαιστινιακών ρουκετών εκτοξεύθηκε εναντίον κοντινών πόλεων και χωριών στο νότιο Ισραήλ.
Σημείωση: Για περισσότερες πληροφορίες ή συνεντεύξεις, παρακαλούμε επικοινωνήστε με το Διεθνές Γραφείο Τύπου της Διεθνούς Αμνηστίας στο τηλ. 
0044 7778 472 126.
Ο αγώνας είναι δριμύς, τα συμφέροντα είναι τεράστια και οι πιέσεις προκειμένου να επιτραπεί μέσα από το Χωροταξικό η αλλεπάλληλη διάσπαρτη δόμηση τουριστικών χωριών σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στα νησιά και στις ακτές με επιδότηση έως και 50% και πολλαπλάσια δόμηση από ότι επιτρεπόταν έως σήμερα θα συνεχιστούν και θα κλιμακωθούν.
Βοήθησε και εσύ να μην τσιμεντωθούν οι ακτές και τα νησιά μας
Υπόγραψε για την απόσυρση του Χωροταξικού: http://www.diktioaigaiou.gr/
Μάθε περισσότερες πληροφορίες: http://www.diktioaigaiou.gr/
Η εκτέλεση του μικρού Αλέξη στις 6 Δεκέμβρη δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι το λογικό επακόλουθο της αστυνομικής κατοχής στη γειτονιά των Εξαρχείων, το αποτέλεσμα του να έχεις οπλοφόρους καουμπόηδες με ολοκληρωτικές λογικές, νταήδες που "καθαρίζουν" την "τιμή" τους με την εξουσία που τους δίνει η στολή και το πιστόλι.
Η αστυνομία γαλουχείται με στρατιωτική εκπαίδευση και φέρεται ανάλογα, πόσο μάλλον που για μια ακόμη φορά (μετά το Δροσογιάννη και τον Γκίκα) ο πολιτικός της επικεφαλής είναι στρατιωτικός. Τι σημαίνει αυτό? Δεν υπάρχουν φοιτητές, ηλικιωμένοι, παιδιά, υπάρχουν μόνο εχθροί, τους οποίους οφείλουν να εξολοθρεύσουν.
Τα όπλα μοιράζονται σαν να είναι διαφημιστικά φυλλάδια. Καλλιεργείται μια ψευδαίσθηση εξουσίας, την οποία οι ίδιοι αντιλαμβάνονται ως ευκαιρία επίδειξης δύναμης σε (κατά την κρίση τους) "κατώτερούς" τους ανθρώπους. Το μονοπώλιο της βίας, μιας βίας κτηνώδους και σχεδόν πάντα ατιμώρητης, είναι ορατό παντού: στους θανάτους μεταναστών και κρατούμενων σε φυλακές, στους βασανισμούς στα τμήματα, στις ζαρντινιέρες, στις διαδηλώσεις των φοιτητών..
Η βία αυτή δεν τιμωρήθηκε ποτέ. Δεν τιμωρήθηκε επί χούντας, δεν τιμωρείται και τώρα. Ο δολοφόνος του Καλτεζά αθωώθηκε στο Εφετείο, ο υπαίτιος της "ζαρντινιέρας" αποστρατεύτηκε με τιμές, αύξηση μισθού και προαγωγή. Με λίγα λόγια, μπράβο παιδιά ξανακάντε τα! Κι’ αυτοί είναι οι φανεροί, γιατί με τους πολλούς, τους "άσημους" καθημερινούς βασανιστές μας, δεν ασχολήθηκε ούτε θα ασχοληθεί ποτέ κανείς. Θα συνεχίσουν ελεύθεροι το έργο τους, καραδοκώντας τον επόμενο μετανάστη, τον επόμενο πρόσφυγα, τον επόμενο έφηβο που θα τολμήσει έστω και λίγο να τους αμφισβητήσει.
55.000 στην αστυνομία, χώρια τους ειδικούς φρουρούς, τους συνοριοφύλακες, τους αγροφύλακες! Όταν μια κοινωνία επενδύει στην ανασφάλεια και τον φόβο, όταν η τήρηση της "τάξης" αναγορεύεται σε ύψιστη επιδίωξη, όταν η κοινωνική συνοχή τορπιλίζεται, τα αποτελέσματα είναι αυτά. Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες, όποιος καλλιεργεί το μίσος, εισπράττει αίμα.
Μια σφαίρα συνάντησε ένα παιδί στο δρόμο. Διομήδης Κομνηνός, ετών 17 (Πολυτεχνείο ’73). Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό που έγινε. Το εξοργιστικό είναι ότι αυτή τη φορά δεν υπήρχε κανένα προκάλυμμα, καμία διφορούμενη εκδοχή. Μόνο η φρικτή ανάμνηση του αίματος, όπως κάποια βραδιά στην οδό Στουρνάρα. Και ένα παιδί νεκρό..
Έντονη ανησυχία για την προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Κατά την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Σήμερα, 10 Δεκεμβρίου, συμπληρώνονται 60 χρόνια από την υιοθέτηση της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, μιας διακήρυξης που έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου νομικού και πολιτικού πολιτισμού σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι επομένως τραγική ειρωνεία ότι το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας αναγκάζεται αυτές ακριβώς τις ημέρες, μέσα σε ένα κλίμα γενικής αγανάκτησης για την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας με θρυαλλίδα τον φόνο ενός εφήβου από κρατικό όργανο, να εκφράσει την έντονη ανησυχία του για την απουσία συγκεκριμένων μέτρων από το ελληνικό κράτος που να εγγυώνται τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη γενικότερη διασφάλιση της απονομής δικαιοσύνης.
Το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας εκφράζει επίσης την ανησυχία του για τη διαφαινόμενη πρόθεση για σκλήρυνση της καταστολής, που μάλιστα δεν συνοδεύεται από ουσιαστικά μέτρα για να προστατευθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να εξασφαλιστεί ο σεβασμός του κράτους δικαίου και της έννομης τάξης, και προοιωνίζεται αύξηση και όχι μείωση των καταπατήσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Σίμος Μπούρας, «Η εξασφάλιση του κράτους δικαίου και η περιφρούρηση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι μόνο καθήκον της πολιτείας και των οργάνων της, που μέχρι στιγμής δεν έχουν καταφέρει ή δεν έχουν θελήσει να αποκαταστήσουν την έννομη τάξη και να προχωρήσουν στην άρση των αδικιών που συσσωρεύονται και οξύνονται επί χρόνια. Είναι και καθήκον των ενεργών πολιτών με γνώμονα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη δικαιοσύνη να στηρίξουν τα θεμέλια της αληθινής δημοκρατίας, να προασπίσουν από κάθε επιβουλή τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου και το γνήσιο περιεχόμενο των συνταγματικών θεσμών».
Ο φόνος ενός εφήβου, του Αλέξη Γρηγορόπουλου, από κρατικό όργανο έφερε και πάλι στο προσκήνιο το μείζον θέμα της βίας και της κακομεταχείρισης πολιτών από κρατικούς αξιωματούχους, η οποία αποτελεί πάγιο φαινόμενο και ασκείται σε καθεστώς ανοχής, ουσιαστικής ατιμωρησίας και απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας.
Η Διεθνής Αμνηστία επί σειρά ετών έχει τεκμηριώσει αυτό το φαινόμενο, καθώς και το πλαίσιο κανόνων και πρακτικής που το συντηρεί και το διαιωνίζει, και έχει προχωρήσει σε σειρά συστάσεων προς τις κρατικές αρχές, χωρίς όμως να σημειωθούν ουσιαστικές αλλαγές. Ήδη από το 2002 έχει επισημάνει, από κοινού με τη Διεθνή Ομοσπονδία Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, «την ύπαρξη ‘αντικουλτούρας’, που παραμένει ακμαία, μεταξύ των αστυνομικών σε επίπεδο αστυνομικού τμήματος και περιπολικού, η οποία ελάχιστη σημασία δίνει στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεν έχει απαραιτήτως πάντοτε σε μεγάλη υπόληψη ακόμα και τις διαταγές του ίδιου τους του υπουργείου».
Όμως, πέρα από τις ρητορείες, ότι δήθεν η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί «γνώμονα» των χειρισμών της κυβέρνησης, απουσιάζουν συγκεκριμένα μέτρα για τη διερεύνηση και την άρση των μηχανισμών και των συνθηκών, που υποθάλπουν και διαιωνίζουν αυτήν την ‘αντικουλτούρα’.
Αντίστοιχα, πέρα από τις διαβεβαιώσεις ότι οι συγκεκριμένοι δράστες του φόνου του Αλέξη Γρηγορόπουλου θα τιμωρηθούν όπως αρμόζει, απουσιάζει οποιοδήποτε μέτρο για την ουσιαστική άρση του πάγιου μοτίβου ατιμωρησίας κρατικών οργάνων που ευθύνονται για σοβαρές καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πέραν τούτων, όμως, ο φόνος αποτέλεσε την αφορμή να εκτεθεί σε κοινή θέα διεθνώς το σοβαρό έλλειμμα δικαιωμάτων που συσσωρεύεται στη χώρα. Σίγουρα, ο αποτροπιασμός, η οδύνη, η οργή και η καθολική καταδίκη του φόνου δεν αρκούν για να αιτιολογήσουν και πολύ περισσότερο για να δικαιολογήσουν την εκτεταμένη έκρηξη βίας, η οποία εκδηλώνεται με πράξεις καταστροφής σε πολλά σημεία της χώρας και με διαδοχικές καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων πολιτών εν γένει και ευάλωτων ομάδων ειδικότερα. Είναι χρέος της πολιτείας να προστατεύει τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία και δεν πρέπει να αφήνει περιθώρια υποκατάστασής της στην επιτέλεση αυτού του καθήκοντος από οποιεσδήποτε ομάδες επιδιώκουν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους.
Αυτό το σύνθετο φαινόμενο της μητροπολιτικής βίας εν μέρει οφείλεται στις συσσωρευμένες επί πολλά χρόνια πράξεις καταπάτησης ατομικών δικαιωμάτων και απαξίωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, οι οποίες, μάλιστα, κατά κανόνα δεν καταλήγουν σε δικαίωση των θυμάτων και τιμωρία των ενόχων.
Επίσης εν μέρει, οφείλεται στην ελλιπή προαγωγή και εφαρμογή αρκετών κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων από διαδοχικές κυβερνήσεις, όπως των δικαιωμάτων στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην εργασία και, γενικά, σ’ ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίζει στους κατοίκους της χώρας ευημερία και πρόσβαση στις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. Η κυβέρνηση είναι ηθικά και νομικά υποχρεωμένη, από διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει και επικυρώσει η Ελλάδα, να επιδιώκει αποτελεσματικά την υλοποίηση αυτών των δικαιωμάτων, αλλά και να προβλέπει την εκπαίδευση όλων των εμπλεκομένων κρατικών λειτουργών καθώς και των πολιτών στις αξίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εφόσον αυτό δεν επιτυγχάνεται, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μία κρίση ηθικής νομιμότητας.
Τέλος, μοιάζει να ενθαρρύνεται από την απροθυμία του κράτους να αντιμετωπίσει άμεσα τα αίτια, που οδήγησαν στο ξέσπασμα της βίας, και από την επιλογή να στρέφεται η αστυνομική καταστολή κατά προτίμηση εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών και όχι να εστιάζεται στην αποτροπή των καταστροφών. Ενδεχομένως, όμως, σύμφωνα με ορισμένες καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, να υποδαυλίζεται συμπληρωματικά και από τη δράση προβοκατόρων.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι πολύ ανησυχητικό ότι αυτά τα φαινόμενα μητροπολιτικής βίας χρησιμοποιούνται για να τεθεί εν αμφιβόλω η ικανότητα της δημοκρατικής πολιτείας και των θεσμών του κράτους δικαίου να προστατεύσουν τους πολίτες, τις περιουσίες τους και την ακεραιότητά τους και να προαναγγελθεί ένταση της καταστολής χωρίς τις απαιτούμενες εγγυήσεις για την προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Περιθώρια για αισιοδοξία θα υπάρξουν, μόνο αν η κυβέρνηση επιδείξει με χειροπιαστό τρόπο την πολιτική βούληση να σπάσει τον φαύλο κύκλο των πάγιων καταπατήσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων με ενοχή ή ανοχή του κράτους και των βίαιων αντιδράσεων, που προκαλούν αυτές οι καταπατήσεις.
«Πριν 60 χρόνια σαν σήμερα, οι κυβερνήσεις όλου του κόσμου υποσχέθηκαν να προάγουν και να προασπίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ζητάμε από την κυβέρνηση, ακριβώς τώρα, να προχωρήσει σε χειροπιαστές ενέργειες ώστε να εξαρθρώσει τον μηχανισμό που μεταβάλλει μέλη των σωμάτων ασφαλείας σε καταπατητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να άρει τις συσσωρευμένες αδικίες και τον ουσιαστικό αποκλεισμό κοινωνικών ομάδων και να δείξει έτσι ότι εννοεί να τιμήσει αυτήν την υπόσχεση», τόνισε ο κ. Μπούρας.
Ελλάδα: Χρεοκοπία του συστήματος λογοδοσίας της αστυνομίας
Καθώς συνεχίζονται για τέταρτη συνεχή ημέρα οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Ελλάδα, η Διεθνής Αμνηστία ζητά τη σαφή δέσμευση των αρχών στον τερματισμό της έκνομης και δυσανάλογης χρήσης βίας από αστυνομικούς.
«Με τις εικόνες στα διεθνή μέσα ενημέρωσης και τις δηλώσεις αυτόπτων μαρτύρων προς τη Διεθνή Αμνηστία συσσωρεύονται τα στοιχεία για ξυλοδαρμούς και κακοποιήσεις ειρηνικών διαδηλωτών από αστυνομικούς», δήλωσε η Νίκολα Ντάκγουερθ, Διευθύντρια του Προγράμματος της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.
Μέλη της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ελλάδα ανέφεραν ότι αστυνομικοί που συμμετείχαν στην αστυνόμευση των ταραχών επιδόθηκαν σε τιμωρητική βία εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών, αντί να στραφούν σε όσους υποδαύλιζαν τη βία και κατέστρεφαν περιουσίες. Σε αυτό το πλαίσιο, η διεθνής οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκφράζει ανησυχία για την κακομεταχείριση δύο μελών της, που ξυλοκοπήθηκαν με κλομπ από αστυνομικούς.
Είναι καθήκον της αστυνομίας κατά το διεθνές δίκαιο να διασφαλίζει ότι η αστυνόμευση διαδηλώσεων διεξάγεται με τρόπο σύμφωνο με τα διεθνή θεσμικά κείμενα, περιλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τη χρήση βίας. Η Διεθνής Αμνηστία αναγνωρίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, στις οποίες πυρπολήθηκαν εκατοντάδες κτίρια και τραυματίστηκαν δεκάδες άνθρωποι, και σημειώνει ότι οι ελληνικές αρχές έχουν ευθύνη και συγχρόνως υποχρέωση με βάση το διεθνές δίκαιο να διασφαλίζουν την ακεραιότητα και την ασφάλεια ανθρώπων και περιουσιών.
Οι ταραχές άρχισαν το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου αφού ο 15χρονος Αλέξανδρος-Ανδρέας (Αλέξης) Γρηγορόπουλος φονεύθηκε από ειδικό φρουρό. Οι περιγραφές των γεγονότων που οδήγησαν στον θάνατό του ποικίλλουν.
Σύμφωνα με την αστυνομία, δύο αστυνομικοί σε περιπολικό δέχθηκαν αρχικά επίθεση ομάδας 20-30 νεαρών. Σε δεύτερη αντιπαράθεση που είχαν, ο ένας αστυνομικός πέταξε χειροβομβίδα κρότου-λάμψης ενώ ο άλλος πυροβόλησε δύο φορές στον αέρα και μία στο έδαφος. Μία από τις σφαίρες εξοστρακίστηκε και τραυμάτισε θανάσιμα τον 15χρονο.
Σύμφωνα με πληροφορίες που έχει λάβει η Διεθνής Αμνηστία, ο έφηβος είχε βγει με τους φίλους του το βράδυ του Σαββάτου. Την ομάδα πλησίασαν γύρω στις 9 μ.μ. δύο αστυνομικοί με περιπολικό, οι οποίοι επιδόθηκαν σε ανταλλαγή διαπληκτισμών με τους νεαρούς. Καθώς οι αστυνομικοί έφευγαν από τη σκηνή του επεισοδίου, ένας από τους νεαρούς πέταξε ένα μπουκάλι μπύρας προς την κατεύθυνση του περιπολικού. Οι αστυνομικοί στάθμευσαν το περιπολικό, επέστρεψαν πεζοί και ενεπλάκησαν σε νέους διαπληκτισμούς με τους νεαρούς. Κατά τη διάρκεια αυτής της ανταλλαγής, ο ένας αστυνομικός έριξε τρεις πυροβολισμούς, ένας από τους οποίους τραυμάτισε θανάσιμα τον Αλέξη Γρηγορόπουλο.
«Οι δηλώσεις των αστυνομικών και των αυτόπτων μαρτύρων είναι αλληλοσυγκρουόμενες. Μόνο μια γρήγορη, διεξοδική, ανεξάρτητη και αμερόληπτη έρευνα των πλήρων περιστατικών γύρω από τους πυροβολισμούς μπορεί να διαπιστώσει την αλληλουχία των γεγονότων και την ευθύνη για τον θάνατο του νεαρού», δήλωσε η Νίκολα Ντάκγουερθ.
Οι αστυνομικοί έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα και ο αστυνομικός που πυροβόλησε αντιμετωπίζει κατηγορίες για παράνομη οπλοχρησία και ανθρωποκτονία από πρόθεση, ενώ ο δεύτερος αστυνομικός αντιμετωπίζει κατηγορίες για απλή συνέργεια.
«Ο φόνος του Αλέξη Γρηγορόπουλου και η κατά τα φαινόμενα δυσανάλογη χρήση βίας στην αστυνόμευση των διαδηλώσεων ακολουθούν ένα ευδιάκριτο μοτίβο σοβαρών παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την αστυνομία, που περιλαμβάνουν υπερβολική χρήση βίας, βασανισμούς και άλλες μορφές κακομεταχείρισης, κακή χρήση πυροβόλων όπλων και ατιμωρησία σε όλη την έκταση των σωμάτων επιβολής του νόμου», επισήμανε η Νίκολα Ντάκγουερθ.
Η Διεθνής Αμνηστία έχει ερευνήσει εκτενώς τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται από τα σώματα ασφαλείας στην Ελλάδα και έχει καλέσει επανειλημμένα τις ελληνικές αρχές να προχωρήσουν σε διεξοδική διερεύνηση του συστήματος που επιτρέπει να συμβαίνουν αυτές οι παραβιάσεις. Η οργάνωση παροτρύνει τις αρχές να λάβουν άμεσα μέτρα για να σπάσουν την αλυσίδα της ατιμωρησίας θεσμοθετώντας ανεξάρτητους μηχανισμούς για τη διερεύνηση των ισχυρισμών για έκνομη συμπεριφορά αστυνομικών, επανεξετάζοντας την αστυνόμευση των διαδηλώσεων, και επικυρώνοντας το Προαιρετικό Πρωτόκολλο της Σύμβασης Κατά των Βασανιστηρίων και Άλλων Μορφών Σκληρής, Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης.
Βλ. επίσης:
Greece: Impunity for ill-treatment by police must stop now!
και στα ελληνικά: Ελλάδα: Να σταματήσει αμέσως η ατιμωρησία για κακομεταχείριση από αστυνομικού http://www.amnesty.org/en/
Ελλάδα: «Όταν η “ευαισθησία” μας για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μόνο στο χαρτιά – Παρατηρήσεις της Διεθνούς Αμνηστίας με αφορμή τον ξυλοδαρμό πολίτη από αστυνομικούς στη Θεσσαλονίκη http://www.amnesty.org.gr/
Greece: Call for independent investigation into ill-treatment of demonstrators http://www.amnesty.org/en/
και στα ελληνικά: Ελλάδα: Η Διεθνής Αμνηστία ζητά ανεξάρτητη έρευνα των καταγγελιών για κακομεταχείριση διαδηλωτών
Greece: Amnesty International calls for re-trial of police officer acquitted of alleged rape of a Ukrainian woman http://www.amnesty.org/en/
και στα ελληνικά: Ελλάδα: Η Διεθνής Αμνηστία ζητά επανεκδίκαση της υπόθεσης αστυνομικού που αθωώθηκε για τον φερόμενο βιασμό Ουκρανής http://www.amnesty.org.gr/
Greece: In the shadow of impunity. Ill-treatment and the misuse of firearms http://www.amnesty.org/en/
και στα ελληνικά: Ελλάδα: Στη σκιά της ατιμωρησίας. Κακομεταχείριση και κακή χρήση πυροβόλων όπλων http://www.amnesty.org.gr/
Out of the spotlight: The rights of foreigners and minorities are still a grey area (AI Index: EUR 25/016/2005) http://web.amnesty.org/
και στα ελληνικά: Ελλάδα: Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας: Τα δικαιώματα των αλλοδαπών και των μειονοτήτων παραμένουν στο ημίφως http://www.amnesty.org.gr/
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την Διευθύντρια του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Γεωργία Τρισμπιώτη, τηλ. 
210 3600628
(εσωτ. 51).
ΗΜΕΡΙΔΑ
Ευαισθητοποίηση της κορινθιακής κοινωνίας για την ιστορική-αρχαιολογική-
του Αρχαίου Λιμανιού –Έλους Λεχαίου
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Απ. Παπαφωτίου, πολιτικός. μηχανικός Αναπληρωτής Νομάρχης Κορινθίας.
Γ. Λώλος, αρχαιολόγος επίκουρος καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Ελ. Μανωλέσσου, αρχαιολόγος 25η Ε.Β.Α.
Ν. Σιδηρόπουλος, πολιτικός μηχανικός 25η Ε.Β.Α.
Π. Νταβαρίνος, αρχαιολόγος.
Ν. Τσιόπελας, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία».
Ώρα έναρξης 10.30 π.μ Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008
Εργατικό Κέντρο Κορίνθου
210 3600628 (εσωτ. 42).
